Ik ben weer terug in het bruisende Nederland (thankgod zónder sneeuw), en ik mis Londen, my big love, nu al weer. Ik ben nu honderd procent zeker dat ik later een paar jaar in Londen wil gaan wonen. Al die huge billboards op bussen en winkels zijn prachtig. Heerlijke lounge tentjes (starbucks, candy cakes etc.) zijn nog prachtiger. En alle eigen stijlen van londenspeople zijn het allerprachtigst. Als ik door Oxford street loop word ik zo vrolijk. Alles nieuw, overal geluid, overal drukte, drukke levens, hooggehakte zakenvrouwtjes and a lote more. En niet te vergeten het british engels. Ohmy, i fell in love with london again. and again. and again. and again.
Wij(motha,sis and me), zaten in The Seven Dails. Dat wil zeggen, de zeven straatjes van Londen. Voor het beeld moet je de negen straatjes in Amsterdam even indenken. Dus dat was een perfecte plek. Vintage winkels, Glitterjukjeswinkels en pastelrozemeisjes winkels. Perfect. Echt perfect. Tegenover ons hotel zat een gezellig restaurantje waar we of course gingen s'avonds eten. (Nadat we 14 uur hadden rond gelopen/geslenterd.
Natuurlijk gingen we naar Oxford street (main shopping street). Echt Selffridges (superdeluxe warenhuis) is zó mooi. Vooral de etenswaarafdeling. Chocolade fontijnen met allemaal heerlijk chocola. Artistieke marsepein taarten, die je meteen wilt opeten. Nog meer cupcakes (ja, Londen is de stad van de cupcakes) en nog meer cupcakes. We wisten niet waar we moesten kijken. But we fell inlove with the food. En de kleding is ook mooier dan mooi. Alleen de metro/stadslucht is minder. Je haar wordt supersnel vet en het voelt soms viezig. Maar toch was dit Londonweekend super tof, cool, mooi, leuk, prachtig.
Londen, Londen, Londen
you're my big love
